Marijke: “Wij luisteren zoveel mogelijk naar wensen van ouders, rekening houdend met hun kennis, waarden, overtuigingen en culturele achtergrond. Wij ondersteunen en moedigen het gezin aan om actief deel te nemen aan de zorg hoe zij dit zelf wensen en hierbij zoveel mogelijk zelf de regie te nemen.”

08.00 uur

Ik neem je graag mee tijdens een werkdag. Die start met de overdracht. Een collega laat weten dat er vannacht een kindje is geboren middels een spoedkeizersnede, waarbij de gynaecoloog ernstige zorgen had over de toestand van de baby. De baby wordt inderdaad wat aangeslagen geboren maar met enige ondersteuning van de verpleegkundig specialist herstelt het kind snel. Daarnaast is er een tweeling geboren bij 36 weken met een laag geboortegewicht en temperatuur en moeite met drinken. Even op visite dus!

Om 8.30 uur bereiden we ons voor op de kraamconsulten. Er zijn veel nieuwe baby’s geboren die een consult nodig hebben van ons wegens een verhoogd infectierisico of een laag geboortegewicht. We maken haast, want de ouders gaan graag zo snel mogelijk naar huis. Samen met ouders en de verpleegkundige bespreken we de reden van opname, kijken het kindje volledig na en overleggen we met ouders hoe het gaat. We geven informatie, beantwoorden vragen en overleggen wanneer moeder en kind samen naar huis kunnen.

Dan een kort overleg met onze verloskundige collega’s om te horen wie er mogelijk vandaag gaan bevallen en waar onze zorg nodig is. De gynaecoloog draagt een mevrouw over van 33 weken zwanger met langdurig gebroken vliezen. Er is een risico dat ze bevalt van een prematuur kindje. Wij houden een plekje voor de baby en moeder vrij.

10.30 uur

Na de kraamconsulten beginnen we aan de dagelijkse visites voor de kinderen die langer bij ons liggen, zoals premature of zieke baby’s of de baby waarbij tijdens de bevalling problemen zijn geweest. Vanuit onze visie zien wij ouders als onze belangrijkste samenwerkingspartners in de zorg voor hun kind. Zij kunnen ons het beste vertellen hoe het met hun kindje gaat. Op basis van wat de ouders en verpleegkundigen ons vertellen maken we met elkaar een nieuw plan voor de komende 24 uur. Ouders krijgen de tijd om hun vragen te stellen.

11.30 uur

Ik geef les aan mijn collega’s in de acute opvang van de pasgeborene. We oefenen wekelijks in situaties die zich kunnen voordoen op onze afdeling. We oefenen in beademen en gebruik van onze apparatuur in de reanimatiekabinetjes.

12.15 uur

De samenwerkende kinderarts/neonatoloog is 24/7 beschikbaar voor vragen en overleg over complexe gevallen. We hebben een vast moment waarop het team complexe casuïstiek vanuit de visite gezamenlijk nabespreekt. Om van elkaar te leren en om zorgvuldige betrouwbare zorg te verlenen.

Minouche van Dongen, kinderarts-neonatoloog: “Als kinderartsen hebben wij bewust gekozen voor het werken met verpleegkundig specialisten. Naast de arts-assistenten, vormen zij een stabiel team wat de kwaliteit en continuïteit van zorg zeer ten goede komt. Ze leveren een belangrijke bijdrage aan wetenschappelijk onderzoek, onderwijs en innovatie. Artsen en verpleegkundig specialisten vullen elkaar mooi aan, ieder vanuit eigen expertise”.

13.00 uur

Lunchtijd. Echter, de gynaecoloog belt of we met spoed komen. De bevalling van de mevrouw die 33 weken zwanger is zet door. Samen met de kinderarts en de verpleegkundige bereid ik me voor op de opvang van de baby. Tien minuten later wordt er een prachtig meisje geboren. Ze huilt goed door en gaat onder mijn toezicht huid-op-huid bij mama. Maar na enkele minuten krijgt ze meer moeite met ademhalen. We leggen haar aan de monitor en ondersteunen met de ademhaling. Ze krijgt een infuus, een sonde voor voeding en we nemen bloed af voor controle van de ademhaling en de rode bloedcellen. Wanneer we alle noodzakelijke handelingen hebben verricht leggen we de baby weer bij mama op haar blote borst. Een grote meerwaarde met betrekking tot de hechting, borstvoeding en stabiliseren van de ademhaling van de baby.

14.00 uur

We starten weer met consulten bij kinderen, die deze dag hopelijk nog lekker naar huis kunnen. Vervolgens een multidisciplinair overleg met de fysiotherapeut, logopedist, medisch maatschappelijk werker, pedagogisch medewerker, verpleegkundig specialist nazorg neonatologie, verpleegkundigen, lactatiekundigen en ook ouders mogen aanwezig zijn. Samen bespreken we de kindjes om onze zorg te evalueren. De verpleegkundig specialist brengt de kinderen in met een multidisciplinaire diagnose/vraag zoals voedingsproblemen of psychosociale zorgen bij moeder. Op basis van expertise binnen het hele team maken we een behandelplan wat we voorleggen aan de ouders.

15.30 uur

Ik heb een wekelijkse gesprek met de ouders van een prematuur geboren meisje. We bespreken de medische situatie kort, maar nemen vooral de tijd voor het bespreken van de impact op het gezin. Ik geef informatie over het leren drinken en we bespreken wat moeder kan doen om haar kindje zo goed mogelijk te ondersteunen bij stress en bij te dragen aan de ontwikkeling. We evalueren de zorg en overwegen of aanpassingen nodig zijn.

Tijdens het gesprek schiet de moeder vol. Ze realiseert zich wat de vroeggeboorte met haar doet. Ook al gaat het goed met haar dochtertje. Ze vindt het fijn dat ze bij mij haar emoties durft te tonen. We nemen tijd voor het verdriet. Zowel Marijke als KaYan, moeder van de premature Elise, voelen voldoening en dankbaarheid. “Marijke betekent veel voor mij in deze onzekere periode. Een vast persoon waar je alles mee kan bespreken. Ze heeft niet alleen oog voor Elise, maar ook voor ons. Ze legt alles in begrijpelijke taal uit. Het is fijn dat de behandeling gericht is op de ontwikkeling van Elise en in samenspraak gaat. Wat mij zeker bij zal blijven, is hoe zij zich inzet om mij gerust te stellen en mijn onzekerheid wegneemt,” aldus KaYan.

Marijke: “Een van de mooiste taken in mijn werk is een vertrouwelijk contact opbouwen. Zien wat ouders nodig hebben om de vroeggeboorte of ziek zijn van hun kindje zo goed mogelijk door te maken. Ik laat me inspireren door Marshall Rosenberg, grondlegger van de verbindende communicatie: “Mensen helen hun pijn als zij een authentieke verbinding hebben en ervaren met een ander mens”. Ik bof maar met zo’n baan!”

16.30 uur

Er komt een zwangere -34 weken- met spoed in de ambulance naar het ziekenhuis. Men heeft zorgen over de conditie van de baby en bereidt zich voor op een spoedkeizersnede. Vanwege de grote zorgen om de baby gaat ook de kinderarts samen met mij en de verpleegkundige mee naar de operatiekamer voor de opvang van de baby. Wij brengen onze opvangtafel in orde, controleren onze materialen en spreken als team de taakverdeling af ter voorbereiding van een mogelijke reanimatie. Gelukkig blijkt bij binnenkomst van moeder het bloedverlies gestopt en maakt de baby het goed. De moeder wordt opgenomen ter observatie. Met een opgelucht hart gaan we terug naar de afdeling!

17.00 uur

Tenslotte de overdracht. We bespreken de kinderen die extra zorg nodig hebben in de avond en nacht. Het meisje dat vanmiddag geboren is, ligt aan de CPAP. Haar ouders maken zich zorgen. Een collega laat weten dat bij een vrouw van 34 weken zwanger de bevalling lijkt door te zetten. Marijke: “Voor mij zit deze werkdag erop. Ik geniet elke dag en voel me bevoorrecht zorg te mogen leveren. Ook wanneer het niet zo goed gaat.”