Charlie wordt dit jaar tien!

Dit jaar is het eveneens tien jaar geleden dat Charlie mij moeder heeft gemaakt. Charlie wordt op 17 november, op Wereld Prematurendag, alweer tien!
Bijna tien jaar geleden is het, dat ik nietsvermoedend op het vliegtuig stapte richting Londen.
Hoe deze trip verliep, hoef ik jullie inmiddels niet meer uit te leggen.

Op deze leeftijd komen de vragen

Een verpleegkundige van het Maxima Medisch Centrum in Veldhoven zei me een tijdje geleden, dat deze leeftijd ongeveer het moment is dat couveusekindjes meer willen weten over hun achtergrond. En ze had gelijk. De vragen bij Charlie kwamen een tijdje geleden ineens opduiken. Hoe lang heb ik in het ziekenhuis gelegen? Was ik echt zo klein? Waar zijn al die slangetjes voor? Hoe dronk ik melk? Wat is dat blauwe licht in de couveuse? En ga zo maar door.

Welkom op de NICU afdeling

Diezelfde lieve verpleegkundige zei me ook dat, wanneer Charlie behoefte zou hebben om de afdeling eens te zien waar ze ooit lange tijd gelegen heeft, we altijd welkom zijn om langs te komen.

De pittige start van het prille leventje van Charlie begon natuurlijk op de Intensive Care van het Chelsea and Westminster Hospital in Londen. Daar heeft ze twee maanden gelegen alvorens ze sterk genoeg was om naar Nederland te vliegen. Toen ze eenmaal zover was heeft ze uiteindelijk nog vijf weken in het MMC in Veldhoven gelegen.

Rust op deze afdeling

Toen ik Charlie vertelde dat het mogelijk was om eens langs te gaan in het ziekenhuis, wilde ze dat direct heel graag. Zo gezegd, zo gedaan. We zijn samen teruggegaan naar de NICU afdeling in het MMC. Ik had met de betreffende verpleegkundige afgesproken en zij heeft Charlie een rondleiding gegeven over de afdeling.

Het fijne van deze afdeling is dat alle kindjes op een eigen kamer liggen en meestal zijn alle deuren van deze kamers ook dicht. Er heerst een soort rust op deze afdeling. Ik kon me dat nog herinneren van tien jaar geleden en ervaarde dat nu weer.

Ik zag dat ze het spannend vond

Charlie kreeg eerst een lege kamer te zien op de Intensive Care. Op deze kamer stonden twee couveuses, allebei voorbereid met de nodige slangetjes en beademingsapparatuur. De couveuses waren op de juiste temperatuur. Helemaal klaar voor wanneer een baby het nodig heeft.

Deze kamer maakte indruk op Charlie. Ze heeft de couveuse van dichtbij bekeken en stelde af en toe een vraag. Ik zag aan haar gezichtje dat ze het spannend vond, waardoor we besloten om richting Medium Care te gaan. De afdeling waar Charlie vrijwel het merendeel van haar tijd in het MMC heeft doorgebracht. Ik wees haar de quarantainekamer aan waar ze de eerste dagen heeft gelegen na aankomst vanuit Londen en vervolgens liet ik haar zien in welke kamer ze de meeste weken had gelegen.

Het voelde fijn om terug te zijn

Het was heel bijzonder om terug te zijn op deze afdeling. Bijzonder om dit aan Charlie te laten zien maar ook aangenaam om te ervaren dat het voor mij alleen maar heel fijn voelde om terug te zijn. Ik heb beide ziekenhuizen waar Charlie gelegen heeft na haar geboorte, ervaren als een warm bad waar er met liefde en passie door het zorgpersoneel gezorgd werd voor mijn kindje. Tot op de dag van vandaag voelt dan nog steeds zo.

Charlie uit Londen?

Toen we voorbij de balie liepen op de afdeling en waar ook ruimte is voor de verpleegkundigen om te pauzeren, kwamen er verschillende verpleegkundigen naar ons toe. We raakten in gesprek en de verpleegkundige die ons rondleidde zei; ‘dit is Charlie uit Londen.’ Ik werd vervolgens door twee verpleegkundigen met grote ogen aangekeken. ‘Charlie uit Londen? Wat fijn dat jullie er zijn! Wij hebben allebei voor jou gezorgd Charlie! Wat goed om te zien dat het goed met je gaat!’

Charlie keek wat verlegen. Met rode wangen en met trots in haar ogen kwam er een glimlach op haar gezicht. Een onvergetelijke dag. Een dag voor in de boeken.

Vind je het leuk om meer over mij en mijn reis met Charlie te weten te komen? Volg me dan! Instagram: ilse_vroegh / Facebook: ilse_vroegh

En luister naar de Ilse Vroegh Podcast!

Ilse Vroegh

Moeder van mijn fantastische dochter Charlie. Een bijzonder meisje met een bijzonder verhaal. Ze heeft mijn leven verrijkt en mij mens gemaakt. Met liefde, trots en veelal optimisme vertel ik jullie graag over haar indrukwekkende start en mijn leven met dit wonder.