De normale longontwikkeling
De longen ontwikkelen zich gedurende de zwangerschap terwijl de baby zijn zuurstof krijgt via de navelstreng. In een normale situatie ziet dat er als volgt uit. In de vierde week van de zwangerschap ontstaan bogen die later de keelholte vormen. Verder vormen de luchtpijp en het strottenhoofd zich.
In de periode daarna ontwikkelen de luchtpijp en het weefsel waaruit later de longblaasjes ontstaan. Vanuit de luchtpijp ontstaan twee vertakkingen: een naar de linkerlong en een naar de rechterlong. Aan beide kanten vertakken deze steeds verder in kleine buisjes, ook wel de bronchiën genoemd. Na ongeveer drie maanden bevatten de bronchiën al wat bloedvaten.
Vanaf de 25ste week van de zwangerschap ontstaan de eerste grove longblaasjes, ook wel sacculi genoemd. Deze hebben een dikke wand met enkele bloedvaatjes. Hieruit groeien de uiteindelijke longblaasjes die ervoor zorgen dat zuurstof wordt opgenomen in het bloed en afvalstoffen worden afgevoerd.
Vanaf ongeveer 24 weken gaan de longcellen surfactant produceren, wat ervoor zorgt dat de longblaasjes na de geboorte goed openen bij het inademen en niet dichtklappen bij het uitademen. Pas na 28 weken maken de cellen voldoende surfactant aan om ervoor te zorgen dat de longblaasjes mooi open blijven.1 Verder ontstaan er in deze periode steeds meer longblaasjes.
Een baby heeft na de geboorte ongeveer 5% van de longblaasjes die hij uiteindelijk gedurende zijn leven zal krijgen. De eerste 2 jaar komen er nog heel veel bij, maar de longen zijn pas na de puberteit volgroeid.