Wij zijn er de hele reis van klein naar groot. Met informatie om je te ondersteunen als je kind te vroeg, te licht en ziek geboren wordt.
Hechting
Hechting
Veel ouders beschrijven de opname van hun baby als een emotionele achtbaan. Je komt in een onbekende wereld met nieuwe gezichten en termen. Als ouder heb je misschien veel vragen over de zorg voor je baby en voel je je onzeker. Je vraagt je misschien af wat goede zorg precies inhoudt en wat je kunt verwachten van de professionals. En wat je zelf kunt doen om je kind te ondersteunen.
Hechting
In je zwangerschap praatte je waarschijnlijk al tegen je baby, en streelde je je (partners) buik. Min of meer onbewust was je al bezig een band met je baby op te bouwen. Zolang je baby in het ziekenhuis ligt, heeft hij te maken met veel verschillende zorgverleners en prikkels. Dat kan een goede hechting lastiger maken, daarom is er op de afdeling veel aandacht voor hechting. Lichamelijk contact wordt gestimuleerd en je krijgt uitleg over de signalen die je baby laat zien, zodat je daar goed op kunt reageren. Door steeds op dezelfde manier op de signalen van je kind te reageren, word je voorspelbaar voor je baby. Dat is heel belangrijk, nu en voor de rest van zijn leven. In de eerste weken zet je baby met je hulp een belangrijke stap bij het opbouwen van vertrouwen in zichzelf ('Ik kan laten merken wat ik nodig heb') en in zijn ouders ('Ze begrijpen me en zorgen voor me').
Lichamelijk contact
Naast aanwezigheid en verbaal contact is lichamelijk contact met je baby heel belangrijk. Alle contactmomenten samen bevestigen voor hem dat jij degene bent bij wie hij echt hoort. Je baby herkent bijvoorbeeld je geur en je stem. Aanwezigheid en contactmomenten zijn ook voor jou heel belangrijk. Je leert elkaar steeds beter kennen en ook nu al steeds beter begrijpen. Zo zien veel ouders snel welke houding hun baby prettig vindt.
Ernstig premature baby’s huilen vaak nog zonder geluid, maar je ziet wel spanning of verdriet op hun gezicht bij ongemak of pijn. Je kunt je baby dan troosten met je stem, een aanraking of huid-op-huid-contact. Leg bijvoorbeeld je warme hand op zijn billen, zijn buik, op zijn hoofd of tegen zijn voeten. Praat ondertussen op een zachte toon of zing een liedje. Je baby zal er rustig van worden.
Probeer aan te voelen wat je baby aankan en wat hij nodig heeft. Door goed naar hem te kijken leer je signalen in zijn gedrag herkennen. Zo kun je je eigen reacties daarbij laten aansluiten en dat is hechting. In je zwangerschap praatte je waarschijnlijk al tegen je baby, en streelde je je (partners) buik. Min of meer onbewust was je al bezig een band met je baby op te bouwen. Zolang je baby in het ziekenhuis ligt, heeft hij te maken met veel verschillende zorgverleners en prikkels. Dat kan een goede hechting lastiger maken, daarom is er op de afdeling veel aandacht voor hechting.
Lichamelijk contact wordt gestimuleerd en je krijgt uitleg over de signalen die je baby laat zien, zodat je daar goed op kunt reageren. Door steeds op dezelfde manier op de signalen van je kind te reageren, word je voorspelbaar voor je baby. Dat is heel belangrijk, nu en voor de rest van zijn leven. In de eerste weken zet je baby met je hulp een belangrijke stap bij het opbouwen van vertrouwen in zichzelf ('Ik kan laten merken wat ik nodig heb') en in zijn ouders ('Ze begrijpen me en zorgen voor me').
