Ze merkt er niets van dat ze te vroeg geboren is. Jantine: “Ik ben haast nooit ziek en verder heb ik gelukkig niets aan mijn vroeggeboorte overgehouden. De reden van mijn vroeggeboorte is nooit achterhaald. Ik ken geen mensen van mijn leeftijd, die te vroeg zijn geboren, maar ik heb wel een achter neefje en nichtje die eerder zijn geboren. Bij mijn achternichtje ben ik toen in het ziekenhuis geweest. Ik schrok. Zo klein ben ik dus ook geweest. In mijn werk, als sociaalpedagogisch medewerker, ontmoet ik wel eens mensen die door complicaties bij de geboorte een beperking hebben gekregen. Na zo’n ontmoeting sta ik er iedere keer weer bij stil.”

Mooiste Moederdag

De vader van Jantine is helaas overleden. Jantine: “Hij noemde me altijd zijn wondertje. Mijn moeder praat niet veel over die tijd. Ik vertelde haar dat ik met mijn verhaal op de website van Care4Neo zou komen staan. Toen vertelde ze me een aantal herinneringen, bijvoorbeeld over haar mooiste Moederdag ooit. De dag dat ik mijn flesje helemaal leegdronk.”

Sinds Jantine zelf moeder is, heeft ze af en toe meer vragen over haar eigen kindertijd. Jantine: “Ik moet echt doorvragen en dan beantwoordt mijn moeder mijn vragen wel. Door die verhalen merk ik hoeveel respect ik voor mijn ouders heb. Ik was het achtste meisje en dan met een groot gezin zoveel zorgen hebben.”

Liefdevol werk

Jantine vindt het heel bijzonder dat ze te vroeg geboren is. Vooral 35 jaar terug. Jantine: “Toen lag de grens nog bij een zwangerschap van 26 weken. Daar ben ik dus wel dankbaar voor dat mijn moeder dat net was. Nu is de grens verlaagd naar ik meen 24 weken. Het is ontzettend bijzonder dat er verpleegkundigen en artsen zijn, die elke dag strijden voor de kleine kindjes. Die ze met zoveel liefde proberen te laten groeien. Maar ook dat ze de andere kant zien, dat er toch kindjes zijn die overlijden door vroeggeboorte.”

Alle aandacht

Jantine: “Als ik zie hoe de zorg erop vooruit is gegaan, vergeleken met toen, is dat al een hele verbetering. Ik volg op Instagram babiesaandeamstel. Daar hebben ze een couplet care kamer, zodat je als pas bevallen moeder bij jouw kind kunt zijn. Ik ben op een woensdag geboren en mijn moeder heeft mij pas op zaterdag gezien, door dat ze borstontsteking kreeg en ziek thuis lag. Dat is in deze tijd veel beter geregeld.

Ook het begeleiden van ouders, broertjes en zusjes is enorm verbeterd in vergelijking met mijn geboortetijd. Bij het AMC was er destijds nog geen Ronald McDonald Huis. Mijn ouders hadden zelf geen auto en gingen dus elke dag met een geleende auto naar mij toe. Nu kunnen ouders in het Ronald McDonald Huis dichtbij verblijven. Een paar veranderingen, die groot verschil maken.

Dat is ook het ideaalbeeld dat ik heb qua zorg, dat de ouders bovenop de zorg voor hun kindje, zo weinig mogelijk zorgen hebben over zulke zaken. Zodat ze al hun aandacht aan hun kindje kunnen geven, dat zijn of haar ouders hard nodig heeft.”