Ook moet je vertrouwen in je kind ontwikkelen, om het waar mogelijk ‘gewoon’ te behandelen, zonder overbezorgd te zijn. Op zich is het niet ongewoon om overbezorgd te zijn. Jij en je kind hebben veel meegemaakt en het valt echt niet altijd mee om bij een kind dat toch nog extra kwetsbaar en bevattelijk is, alleen maar ‘gewoon’ bezorgd te zijn. Bedenk dat alles voor je kind ook vreemd is. Nog vreemder dan voor jou: je baby heeft zich niet op de thuiskomst kunnen voorbereiden. De hele situatie is anders, de geur, de geluiden, de kleuren, de temperatuur, het licht dat binnenvalt en het ritme.

Voor de ouder is het ook wennen: je bent helemaal alleen verantwoordelijk voor je kind. Dat is heerlijk maar het kan zwaar op je drukken. Je bent je er nog meer dan andere ouders van bewust dat je kind nog heel klein en kwetsbaar is. Van de andere kant weet je dat je er vertrouwen in kunt hebben. Als de kinderarts er niet van overtuigd was geweest dat jij en je kind het samen aankonden, dan hadden ze hem niet laten gaan. Al deze gevoelens zijn niet vreemd en komen bij veel ouders voor.

Samen genieten

Vergeet vooral niet van je kind te genieten, je kunt op ieder moment van de dag naar je kind kijken, knuffelen of buidelen/kangoeroeën als je wilt. Sommige ouders denken dat kangoeroeën alleen in het ziekenhuis mag, maar dat mag thuis natuurlijk ook nog: zolang en zo vaak als je wilt. Je kind is eindelijk thuis, waar het hoort.

Weet dat je kind niet voor niets uit het ziekenhuis is gekomen: die speciale zorg heeft het nu immers niet meer nodig! Heb vertrouwen in je kind en ga af op je eigen intuïtie.

Vraag informatie

Heb je twijfels, vragen of maak je je zorgen, dan kun je altijd terugvallen op het ziekenhuis. Je bent beslist niet de enige die het spannend of misschien wel eng vindt om te gaan slapen, terwijl je het gevoel hebt dat je steeds moet gaan kijken of alles nog wel in orde is.

Het kan heel prettig zijn om van andere ouders, die min of meer hetzelfde hebben meegemaakt, te horen wat zij ervaren of ervaren hebben in die allereerste periode thuis. Misschien ken je nog mensen uit de ziekenhuisperiode en kun je er met hen over praten. Uiteraard kun je altijd bellen met Care4Neo.

Daar kun je je verhaal vertellen, je onrust uiten of gewoon wat vragen. Het is handig om lid te worden van de vereniging, dan kun je altijd bij andere ouders terecht met de vraag “hoe hebben jullie dit of dat gedaan?”

Signalen herkennen

Door goed naar je kind te kijken en te luisteren, het tegen je aan te houden en door je reukzintuig te gebruiken, leer je de signalen van je kind kennen en interpreteren. Dat helpt je om passend te reageren. Dit contact vormt de basis van het hechtingsproces. In het boekje ‘Bonding, over de emotionele band met je baby’ van de schrijfster Jose Sagasser, lees je meer over dit onderwerp (ISBN 90 269 2157 8). (Alleen nog in de bibliotheek of tweedehands verkrijgbaar).

Bron o.a. : Eindelijk thuis, Zita van der Heyden